Wat is rouwen?

Verlies en verdriet maken deel uit van ons leven. Ieder van ons wordt er ongetwijfeld mee geconfronteerd. Wanneer je iemand verliest waarvan je houdt en die veel voor je betekent, kan dit je leven helemaal op zijn kop zetten. Niets voelt of is nog hetzelfde.
Je komt in een emotionele rollercoaster terecht waarin je moet omgaan met je emoties rond het verlies en met de realiteit van het leven dat verder gaat.
Je emoties rond het verlies beleven, je hieraan aanpassen en terug je leven organiseren is moeilijk en hard werken.

Dit is rouwen. Soms lukt dit niet zo goed en is het een moeilijke zoektocht. Je kan het moeilijk hebben om de verschillende emoties te hanteren die je voelt zoals eenzaamheid, verwarring, angst, schuldgevoel, boosheid, jaloezie, schaamtegevoel en depressieve gevoelens… Je kan je zo wanhopig voelen en jezelf afvragen of het leven nog zin heeft. Soms merk je na een tijd dat je omgeving vindt dat je dit verlies maar een plaats moet geven, dat je je geliefde moet loslaten, dat je te vaak naar het kerkhof gaat, dat het niet gezond is om zoveel foto’s op je kast te zetten,…. Is dit wel zo? Klopt dit? En hoe doe je dat dan wel? Dit kunnen verwarrende boodschappen zijn die vaak goed bedoeld zijn, maar die niet echt helpen. Want wat is ‘gezond’ rouwen? Hoe weet je of je goed bezig bent? En wanneer stopt dit?
Wanneer ben je terug als voordien? Rouw stopt eigenlijk nooit. Er bestaat geen stappenplan dat je kan volgen in dit proces.

Langs de ene kant is rouw iets heel herkenbaars, langs de andere kant is het een zeer individueel en persoonlijk proces. Rouw is het antwoord dat je geeft op het verlies van een betekenisvolle relatie. Nét wat we voor elkaar betekenen, is voor iedereen anders. Zelfs als twee mensen dezelfde persoon verliezen, verliezen ze ieder iemand anders en gaan ze anders om met hun rouw.
Rouw is iets dat nooit af is. Het kent geen eindpunt. Je bent nooit klaar met rouwen. Wel gaat er met de tijd minder energie naartoe en vermindert de intensiteit van de pijn.
Het wordt een deel van jezelf.

Vaak denken we bij rouw aan doodgerelateerd verlies. We rouwen om de dood van een ouder, een kind, een partner, een vriend(in), een collega, een buur, een huisdier,…
Daarnaast zijn er ook vele andere verlieservaringen, ook levend verlies genoemd. Dit kan ook een rouwproces zijn.
Ik denk aan het verlies van een baan, een verhuis, een scheiding, een belangrijke vriendschap, het verlies van toekomstperspectief door een miskraam, ongewenst kinderloos zijn, verlies van je gezondheid, verschillende vormen van stil verdriet,…
Hiermee omgaan en je leven terug anders organiseren is dan niet evident.